آب، عنصر اولیه‌ی به وجود آوردن و تخریب کننده‌ی بسیاری از مصالح طبیعی و همچنین منشأ اغلب مسائل مربوط به دوام بتن می‌باشد (به عنوان عامل تخریب فیزیکی و یا عامل انتقال یون‌های مهاجم). پدیده‌ی فیزیکی-شیمیایی مرتبط با حرکت آب در اجسام متخلخل را نفوذ پذیری جامدات کنترل می‌کند. این در حالی است که میزان آسیب دیدگی، تحت تأثیر نوع و غلظت یون‌های داخل آب و ترکیبات شیمیایی بتن می‌باشد. در واقع بسته به شرایط محیطی و ضخامت قطعه‌ی بتنی، اکثر آب قابل تبخیر بتن، به تدریج تبخیر شده و منافذ بتن به صورت خالی یا اشباع نشده در می‌آیند. از آن جا که این آب قابل تبخیر است، لذا قابلیت یخ زدگی دارد و هم-چنین می‌تواند به صورت آزادانه در منافذ داخلی حرکت کند. بنابر این بتنی که پس از خشک شدن، آب قابل تبخیر نداشته باشد و منافذ آن دوباره اشباع نشوند، در مقابل عوامل مخرب وابسته به آب، آسیب پذیر نخواهد بود
یکی از پارامترهای مهم در ارزیابی بتن، تعیین میزان نفوذ پذیری آن می‌باشد. نفوذ پذیری بتن به صورت نفوذ مایع به داخل آن (مانند آب) و نفوذ گاز به داخل آن (مانند بخار آب) مورد سنجش قرار می‌گیرد. غیر قابل نفوذ بودن مایع به داخل بتن در رابطه با آب‌بندی مخازن مایعات و سازه‌های هیدرولیکی و همچنین در ارتباط با مسائل فشار هیدرولیکی، بسیار مهم و مورد توجه است. همچنین نفوذ آب به داخل بتن بر خواص انتقال حرارت آن تأثیر گذار خواهد بود. غیر قابل نفوذ بودن گاز به داخل بتن در سازه‌هایی مانند مخازن فاضلاب، تصفیه‌ی گاز، مخازن فشار راکتورهای اتمی و ساختمان‌های بتنی در معرض هوای محیطی نامساعد، بسیار حائز اهمیت است. در واقع مسئله‌ی اصلی در رابطه با دوام بتن این است که عوامل مختلف از قبیل نسبت آب به سیمان، مدت و نحوه‌ی عمل آوری، حداکثر اندازه‌ی سنگ‌دانه‌ها، نفوذ پذیری خمیر سیمان و نفوذ پذیری سنگ‌دانه‌ها، چه تأثیری در نفوذ پذیری بتن دارند.
همان طور که در قسمت‌های قبلی اشاره شد، نفوذ سیالات به داخل بتن سخت شده، اثر نامطلوبی بر دوام بتن خواهد داشت. میزان نفوذ سیال در بتن، بستگی به میزان نفوذ پذیری بتن سخت شده دارد. به عنوان مثال، نفوذ آب به داخل بتن و به دنبال آن یخ زدگی و افزایش حجم آب یخ زده، سبب افزایش ترک‌های بتن و تخریب آن می‌شود. از سوی دیگر با نفوذ آب به داخل بتن مسلح، میلگردها دچار زنگ زدگی می‌شوند؛ و از آن جایی که زنگ زدن میلگردها، خود باعث افزایش حجم فولاد می‌شود، پوشش بتنی روی میلگرد ترک می‌خورد. علاوه بر این، نفوذ پذیری پایین بتن مورد استفاده در مخازن آب به لحاظ جلوگیری از نشت آب و اثرات متعاقب آن اهمیت ویژه‌ای دارد. در واقع، نفوذ پذیری یا هدایت هیدرولیکی خاصیتی است که کنترل کننده‌ی سرعت نفوذ یک سیال به داخل یک جسم جامد متخلخل می‌باشد.
در رابطه با نفوذ پذیری بتن این انتظار وجود دارد که اضافه کردن سنگ‌دانه‌های با نفوذ پذیری پایین به خمیر سیمان، نفوذ پذیری کل سیستم را کاهش می‌دهد. این انتظار در مورد خمیرهای با نسبت آب به سیمان زیاد، در سنین اولیه‌ی آن‌ها که تخلخل مویینگی زیاد است، درست می‌باشد؛ چرا که سنگ‌دانه‌ها کانال‌های جریان داخل خمیر سیمان را قطع می‌کنند. اما نتایج آزمایشگاهی محققین نشان می‌دهد که در حالت کلی اضافه نمودن سنگ-دانه‌ها به خمیر سیمان، نفوذ پذیری را به میزان زیادی افزایش می‌دهد. به طور متعارف، ضرایب نفوذ پذیری بتن با مقاومت متوسط (نسبت آب به سیمان 5/0، حداکثر قطر سنگ‌دانه‌ی 38 میلی متر و عیار 356 کیلو گرم بر متر مکعب) و بتن با مقاومت پایین (نسبت آب به سیمان 7/0، حداکثر قطر سنگ‌دانه‌ی 150 میلی متر و عیار 148 کیلوگرم بر متر مکعب) به ترتیب در حدود 9-10 × 1 و 9-10 × 30 میلی متر بر ثانیه می‌باشد.
بستن *به این
نظر امتیاز دهید
*نام و نام
خانوادگی * پست
الکترونیک * متن پیام
|
دفتر فروش:
استان اصفهان - شهر اصفهان - خیابان نیکبخت - کوچه فدایی
.png)
.png)
نمایندگی رسمی فروش محصولات آبادگران در استان اصفهان
تولیدات شرکت صنایع شیمی ساختمان آبادگران شامل محصولات شیمیایی مرتبط با صنعت ساختمان، از جمله افزودنی های بتن، ترمیم کننده ها، انواع گروت های سیمانی و اپوکسی، چسب کاشت آرماتور، آب بند کننده ها و سایر است.
